Gamze yaz tatilini geçirmek için annesinin köyüne gitmek için yollara düşmüştü. O kadar heyecanlıydı ki içinde kelebekler uçuşuyordu sanki. Yollardan ilerlerken düşündü:
-Ne kadar da yüksek dağlar,
-Her yer nasılda bu kadar yeşil diye düşündü…
Köy arabası taşlı yollardan zıplaya zıplaya giderken annesinin köyüne geldiğinde durdu. Arabadan inip koşa koşa ninesinin elini öptü, pamuk ellerini. Her yerde meyve ağaçları, bahçeler,koyunlar,minik kuzular,kocaman siyah benekleri olan sarı kız, şırıl şırıl akan suyun sesi hemen kulağına geldi. Birçok şey denemek istiyordu bu yaz tatilinde okulda arkadaşlarına ve öğretmenine yaptığı her şeyi anlatmak istiyordu. Karşıdan dayısının geldiğini gördü yüzünde kocaman bir gülümseme belirdiğini fark etti.
-O da neeeeeeee?
diye içinden geçirdi, dayısının yanındaki kömür karası, tüyleri güneşte ışıldayan şey dayısının atıydı. Koşa koşa gidip dayısına sarıldıktan sonra atın yumuşak tüylerine dokunmaya, sevmeye başlamıştı. At sanki onunmuş gibi hissetti, bir adı var mı diye merak etti ve
-‘’Dayıcığım atının adı ne?’’diye sordu:
-Dayısı, ‘’ bir isim koymadık fındığım ;ama istersen sen bir isim düşünüp koyabiliriz’’ dedi.
-Gamze, ‘’holleeeyyyyy ‘’deyip zıplayıp isim düşünmeye başlamıştı hemen.
Artık onun atıydı kömür karası ipek tüylü atı.Kendince bir karar alıp şöyle dedi:
-‘’Burada olduğum sürece at benim olduğuna göre dayıma yardım edip at’a beraber bakabiliriz’’ dedi. Böylelikle dayısınada yardımcı olabilecekti. Koşarak dayısının yanına giderek:
-Dayıcığım, ‘’atına bakmanda sana yardımcı olabilir miyim? ‘’diye sordu.
-Dayısı, ’’tabi ki fındığım ,suyunu ve yemini verebilirsin’’ demişti .
Dayısı hep fındığım derdi ona. Heyecanlıydı, mutluydu dayısına yardım edip kömür karası atına bakacakları için kendisini bir yetişkinmiş gibi hissedip gurur duyuyordu.Sabah uyanır uyanmaz ahıra inip kömür karası atına,
-‘’Günaydın canımmm atım, güzel atım sana bahçeden elma toplayıp getireceğim ,sana iyi bakacağım’’ deyip suyunu yemini verip birazda sevdikten sonra ahırdan çıkıp bahçeye gitmek için yola koyuldu.
Yürürken içinden :
-Güneşin hiç bu kadar parlak ve ışık saçtığını görmediğini düşündü.
Bahçeye tam yaklaştı derken tavuk ailesiyle karşılaştı minik civcivleriyle ne kadarda tatlılardı,miniciklerdi.
-‘’Kardeşim kadar minik ve sevimliler’’ dedi.
Bahçede bir sürü elma, erik, vişne ağaçları ve bir sürü sebze toprakta hayat bulmuştu. Hasır sepetini aldığı gibi elmalardan, salatalıklardan toplamaya başladı çok mutluydu hafif hafif esen rüzgarın yüzünü okşadığını hissetti. Okulda anlatabileceğim bir sürü anım oldu diyordu. Bahçede işi bitince doğruca kömür karası at'ının yanına söz verdiği gibi elmaları vermeye gitti ve
-‘’Sen benim en iyi arkadaşlarımdan birisi oldun canımm atım’’ dedi.
Ve elmaları atına uzattı karşılıklı elmaları yedikten ve suyunu verdikten sonra vedalaşıp ahırdan çıktı.
Tatili bitmeden son bir şey daha yapmak istiyordu. Ne yapsam acaba diye düşünürken ninesinin inek sağmaya ahıra ineceğini duydu ve
-‘’Eveeettttt , kocaman siyah benekleri olan sarı kızı sağmak istiyorum ‘’ dedi.
Oda benim çok iyi arkadaşım diye düşündü. Hem Sütünü sağıp içmemi de ister dedi.Kovasını alıp koşa koşa ninesinin yanına gidip:
-‘’Nineciğim bende sağabilir miyim’’ diye sordu.
-Ninesi, yüzünde beliren güneş kadar sıcak gülümsemesiyle,‘’tabi ki yardım edebilirsin Gamzeciğim’’ dedi.
Ve Gamze nasıl sağması gerektiğini ninesinin yardımıyla kovaya sütleri doldurmaya başlayarak öğrendi, çok mutluydu. Bu yaz tatilinde yardımlaşmayı, hayvanlarla dost olabilmeyi,bitkileri,güneşi,yıldızları daha yakından görmüş ve öğrenmişti en iyi dostları kömür karası atı ve kocaman siyah benekleri olan sarı kız olmuştu.Tatilinin bitip, İzmir’e dönecekleri için hüzünlü olsada seneye tekrar köye geleceklerini bilmek rahatlatıyordu.Ahıra inip ineğiyle ve atıyla vedalaştıktan sonra öptü. Kömür karası atına hala bir isim bulamamıştı ;ama seneye kadar arkadaşıma güzel bir isim bulabilirim diye iç geçirdi. Dönmek için köy arabasına binerken pencereden dışarı bakıp ninesine ve dayısına el sallayıp fındığınız sizi çok özleyecek dedi.Ve hikayemiz burada bitti.